Poeta Martin Opitz w Zbytowej, letniej rezydencji księcia Henryka Wacława

Martin Opitz. Rysunek z 1631. Zródło

Zanim Martin Opitz pojawił się w Vielgut (Zbytowej) był już znanym poetą, przed przyjazdem został członkiem elitarnego Towarzystwa Owocodajnego dbającego o rozwój i czystość j. niemieckiego. Był w latach 1626-1633 sekretarzem von Dohny (właściciela sycowskiego wolnego państwa stanowego), mocno wyrażającego poparcie dla katolickich Habsburgów. Von Dohna objął mecenat nad twórczością swojego sekretarza. Mimo że Opitz był protestantem, zajmował się w Sycowie edukacją jego synów. Von Dohna, katolik wspierający Habsburgów i książę Henryk Wacław, protestant zmuszony wspierać Habsburgów - współpracowali ze sobą. Stąd pobyt sekretarza von Dohny w Zbytowej. Prawdopodobnie w Zbytowej było bezpiecznie, gdyż namiestnik cesarza miał możliwości zapewnienia ochrony swoich włości (szczególnie jego letniej rezydencji) przed pospolitymi bandami.

W Zbytowej, niewielkim zameczku nad Widawą (widok z prawej), przy cichej wsi, z parkiem i zwierzyncem - oddalonej od zgiełku walk - znalazł Opitz dobre warunki do pracy twórczej.

Gościnność księcia i wiejska atmosfera znalazła odbicie w poemacie napisanym w 1529 r. zatytułowanym Zbytowa (Vielguet), dedykowany księciu Henrykowi Wacławowi.

Analizę wiersza przedstawił dr W. Mrozowicz w monografii Bierutowa na s. 81 [1]. Wiersz umieszczono w książce wydanej w roku 1629 we Wrocławiu. Jest dostępny w bibliotece cyfrowej.

Niżej pokażę tylko 1. stronę (z 12 stron).

Pierwsza strona poematu Vielguet	Pierwsza strona wiersza żałobnego

Nie wiadomo kiedy Martin Opitz opuścił Zbytową. Być może, że związane to było, jak głosi plotka, z jego romansem z Księżną Anną Magdaleną, żoną Henryka Wacława. Zapewne nie jest to prawda, gdyż była ona schorowana i wkrótce zmarła. Być może, że o jego stosunku do księżnej będzie można dowiedzieć się więcej z wiersza żałobnego napisanego na jej smierć. Wiersz ten przypadkowo odnalazłem, przeglądając mowy pogrzebowe poświęcone Podiebradom i ich żonom (pierwszą stronę pokazałem wyżej z prawej). Druk mowy pogrzebowej umieszczony jest w bibliotece cyfrowej.

Wniosek
Oba te wiersze powinny znaleźć się w historii księstwa ziębicko- oleśnickiego. Wiersz Vielguet jest prawdopodobnie przetłumaczony. Nie wiem czy wiersz żałobny był przedrukowany, zapewne nie jest przetłumaczony. Napisałem w tej sprawie do germanistów uniwersyteckich i czekam na odpowiedź.

Literatura:
1. Mrozowicz W., Wiszewski P. Kraina nad Widawą. Bierutowskie dzieje od czasów najdawniejszych po współczesność. ATUT 2010
2. Kulak T., Mrozowicz W. Syców i okolice od czasów najdawniejszych po współczesność. Wrocław-Syców. 2000

Od autora • Lokacja miasta • Oleśnica piastowska • Oleśnica Podiebradów • Oleśnica Wirtembergów
Oleśnica za Welfów • Oleśnica po 1885 r. • Zamek oleśnicki • Kościół zamkowy • Pomniki • Inne zabytki
Fortyfikacje • Herb Oleśnicy • Herby księstw • Drukarnie • Numizmaty • Książęce krypty
Kary - pręgierz i szubienica • Wojsko w Oleśnicy • Walki w 1945 roku • Renowacje zabytków
Biografie znanych osób • Zasłużeni dla Oleśnicy • Artyści oleśniccy • Autorzy • Rysowali Oleśnicę
Fotograficy • Wspomnienia osadników • Mapy • Co pod ziemią? • Landsmannschaft Oels
Wydawnictwa oleśnickie • Recenzje • Bibliografia • Linki • Zauważyli nas • Interpelacje radnych
Alte Postkarten - widokówki • Fotografie miasta • Rysunki • Odeszli • Opisy wybranych miejscowości
CIEKAWOSTKI • ZWIEDZANIE MIASTA Z LAPTOPEM, TABLETEM ....
NOWOŚCI